درمان بیماری صرع

بیماری صرع

در بیماری صرع يا تشنج هاي مكرر بدون تب ، پیام های غیر طبیعی توسط سلول های عصبی یا نورون ها توليد می شود. این بیماری یک اختلال مغزی است که در الگوی طبیعی فعالیت نورون ها ،اختلالاتی ایجاد می شود وباعث بروز گرفتگی عضلانی و از دست دادن هوشیاری می شود.

انواع تشنج در كودكان

تشنجهاي دوره كودكي به دو دسته اصلي تقسيم ميشوند:١-تشنج منتشر (جنراليزه) در اين نوع تشنج همه بدن يعني سرو گردن ،تنه ،دستها و پاها گرفتار ميشود و فرد هوشياري خود را از دست ميدهد.

٢-تشنج جزيي (فوكال):در اين نوع تشنج بخشي از بدن مثلا صورت و پلكها،يك دست يا يك پا ويا قسمتي از تنه دچاراختلال حركتي يا حسي ميشود. معمولا بيمار هوشيار است اما گاهي هوشياري نيز ازدست ميرود وآن را، فرم پيچيده  يا فوكال كمپلكس مي نامند.

تشنج ممكنست به صورتهاي مختلفي ظاهر شود مثل لرزش (كلونيك)، سفتي عضلات(تونيك)، پرشهاي عضلاني (ميوكلونيك)،سقوط وافتادن (آتونيك).

تعداد دفعات تشنج کردن در افراد متفاوت است و بستگي به عامل ايجاد كننده آن دارد. .در برخی از افراد ممکن است این حالت گهگاهی رخ دهد مثل تشنج فوكال كمپلكس و در برخی دیگر  ممکن است این حالت ها صدها بار در روز رخ دهد مانند تشنج ابسنس (صرع غايب يا پتي مال).به هر حال پس از رخداد تشنج در هر فرد،بعد از اقدامات حمايتي اورژانسي،لازم است بيمار توسط فوق تخصص اعصاب ويزيت و معاينه شود.انجام نوار مغز وتصويربرداري مغز  ضروري است. و دكتر اعصاب آزمايشاتي را نيز درخواست مي نمايد و داروي مناسب تشنج هر فرد را بر اساس سن ،وزن و نوع تشنج شروع مينمايد و بتدريج افزايش ميدهد.

چنانچه دارو به بيمار سازگار باشد و تشنج كنترل شود،بايستي تا حداقل دو سال درمان ادامه يابد . بيمار بايد به طور دوره اي توسط فوق تخصص اعصاب ويزيت گردد.

هوش افراد مبتلا به بیماری صرع چگونه است؟

صرع یک بیماری روانی یا عقب ماندگی ذهنی نیست و بسیاری از افرای که مبتلا به این بیماری هستند دارای هوش طبیعی هستند. ممکن است در برخی از افراد که عقب مانده ذهنی هستند تشنج بروز کند. برخی از افراد براین باورند که بیماران مبتلا به صرع عقب ماندگی ذهنی دارند که این یک باور غلط است و هر فردی که مبتلا به صرع است عقب مانده ذهنی نیست.

آیا تشنج بر مغز تاثیر می گذارد؟

در صورتی که تشنج ها شدید نباشند اثری بر مغز ندارند اما اگر تشنج ها شدید باشند باعث صدمه زدن به مغز می شوند. در صورتی که در زمان کودکی دلیل خاصی برای تشنج یافت نشد بعد از بیست سالگی در ۶۸ تا ۹۲ درصد این تشنج ها دیگر بروز نمی کنند.

با مصرف مرتبط دارو و در صورت نیاز با جراحی به طور کل تشنج کم و به مرور زمان متوقف می شود.

علل بیماری صرع

در زیر به دو علل اصلی بروز این بیماری اشاره شده است:

اختلال در سیم کشی مغز

عدم تعادل عصبی و انتقال دهنده های عصبی

در افرادی که مبتلا به بیماری صرع هستند  افزایش فعالیت های عصبی می تواند سبب شود که انتقال دهنده های عصبی در سطح بالایی باشند .

افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند نورون های مغزی در آن ها فعالیت کمی دارند به این دلیل که تحریک کننده های انتقال دهنده عصبی در ان ها کم می باشد

یکی از عواملی که در بروز بیماری صرع دخیل است غشای سلولی است که اطراف نورون ها را می پوشاند. در این قسمت به برخی دیگر از عومالی که در بروز این بیماری تاثیر گذار هستند اشاره شده است

اختلالات ژنتیکی

اختلال در تغزیه

بروز اختلالاتی در فعالیت مولکول ها در داخل و خارج از غشا

بیماری آلزایمر

اعتیار به الکل

سرطان مغز

فقدان اکسیژن در مغز به علت حملات قلبی و سکته

در افراد بیمار که به بیماری های عروق مغزی مبتلا هستند باعث می شود که اکسیژن به مقدار کمی به سلول های مغز برسد می توان گفت در حدود 23 در صد بیماری صرع به همین علت در افراد دیده می شود .البته در افرادی هم که به عفونت انگل مغز مبتلا هستند نیز این بیماری بسیار دیده می شود .

نبود اکسیژن و همچنین تغذیه نامناسب در نمایان شدن این بیماری موثر می باشند .

یکی از علت های بروز این بیماری قرار گرفتن در معرض برخی از سموم مانند سرب و مونوکسید کربن است.

افرادی که به دلایل روحی و روانی مجبور به مصرف داروهای ضدافسردگی هستند نیز می تواند زمینه را برای این افراد محیا کند .

سیگار می تواند تاثیر گذار باشد زیرا نیکوتن های موجود در سیگار می تواند بر گیرنده های انتقال دهنده عصبی موثر باشند و به نوبه خود سبب  نمایان شدن صرع در افراد باشد .

تغییرات هورمونی و کمبود خواب

جلوگیری از صرع

افرادی که مبتلا به این بیماری هستند باید استراحت کافی داشته باشند و همچنین به تغذیه خود اهمیت بدهند.

به منظور جلوگیری از ضربات سر در مواقع موتور سواری باید از کلاه کاسکت استفاده شود و حتما کمربند در ماشین بسته شود

فشار خون بالا  و بیماری های قلبی عروقی ممکن است در بزرگسالی و پیری باعث ایجاد صرع شود.

 درمان صرع

در برخی از افرادی که مبتلا به این بیماری هستند می توان این بیماری و تشنج را با تجویز یک دارو کنترل کرد. در صورتی که برای کنترل  این بیماری تجویز یک دارو موثر واقع نشود، ترکیبی از داروها برای کنترل این بیماری توسط پزشک تجویز می گردد. ترکیب داروهای می تواند عوارضی مانند خستگی و اشتها را به همراه آورد.

در صورتی که درفرد مبتلا به صرع با استفاده از دارو تشنج کنترل نشود، برای درمان این بیماری پزشک توصیه به جراحی می کند. برای جراحی نوع تشنج و منطقه مغزی درگیر توسط پزشک در نظر گرفته می شود. پس از اتمام جراحی داروهای تجویز شده باید به مدت ۲ سال مصرف شود.

منتظر نظرات و پیشنهادات شما عزیزان هستیم

با تشکر مدیریت سایت دکتر افشار متخصص مغز و اعصاب اطفال